Owce i psy
Dawno temu i w dalekim kraju żył pewien król, który bardzo lubił wszystkiego pilnować, lubił liczby i lubił zadawać dużo pytań. Ciągle coś liczył i gdy mu się coś nie zgadzało pytał swoich doradców, dlaczego tak się dzieje.
Pewnego dnia zauważył nieprawidłowość, która nie dawała mu spokoju i w końcu zapytał swojego ministra: „Dlaczego, pomimo tego, że liczba urodzeń psów jest znacznie wyższa niż liczba urodzeń owiec, nadal widuje się stada owiec, a psy widuje się tylko w niektórych miejscach i wydaje się, że jest ich o wiele mniej?” Zapytał też, dlaczego tak się dzieje.
Minister zastanowił się chwilę i odpowiedział: „Królu, daj mi proszę jeden dzień, odpowiem ci jutro”.
Król się zgodził.
Wieczorem tego samego dnia minister przygotował dwa pomieszczenia. Zgromadził dwadzieścia psów i zamknął je w pierwszym pomieszczeniu wstawiając tam również kosz pełen jedzenia dla psów. W drugim pomieszczeniu zgromadził dwadzieścia owiec i tam również wstawił kosz pełen jedzenia dla owiec. Następnie zamknął oba pomieszczenia i poszedł do domu.
Następnego dnia rano minister razem z królem poszli do miejsca, gdzie dzień wcześniej minister zamknął owce i psy. Gdy minister otworzył pierwsze pomieszczenie, obaj z królem nie mogli uwierzyć w to co zobaczyli! W środku leżały martwe psy, a na środku pomieszczenia stał kosz z nietkniętym jedzeniem. Wyglądało na to, że żaden pies nie zdążył nic zjeść ale wszystkie zginęły w walce o jedzenie.
Następnie minister i król poszli do drugiego pomieszczenia. Gdy otworzyli drzwi, zobaczyli, że wszystkie owce spały bardzo wygodnie z głowami opartymi jedna na drugiej, a ich kosz z jedzeniem był zupełnie pusty.
Potem minister wyjaśnił królowi, odpowiadając jednocześnie na wcześniejsze pytanie władcy, dlaczego owiec jest więcej niż psów: „Psy nie zdążyły nic zjeść, bo ginęły walcząc między sobą. Z drugiej strony owce jadły w zgodzie i wszystkie zasypiały wygodnie i bezpiecznie. Dzięki zgodzie i współpracy owce przeżyły a psy walcząc ze sobą zginęły. To jest powód, dla którego wzrasta liczba owiec, podczas gdy psów jest mniej.”
PAMIĘTAJ!
Zgoda buduje a niezgoda rujnuje! W zgodzie i pokoju wszystkim żyje się spokojniej i bezpieczniej. Bóg uczy nas kochać drugiego człowieka. Uczy nas, aby ta miłość objawiała się w pomaganiu i dzieleniu się z innymi. Uczy nas, abyśmy się wpierali się nawzajem i abyśmy żyli w zgodzie z innymi.
ZOBACZ W BIBLII:
„Lepsza kromka suchego chleba i przy tym spokój, niż dom pełen mięsa, a przy tym kłótnia.” Przypowieści Salomona (Księga Przysłów) 17,1
„A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody, i odłączy jedne od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów. I ustawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy. Wtedy powie król tym po swojej prawicy: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata. Albowiem łaknąłem, a daliście mi jeść, pragnąłem, a daliście mi pić, byłem przychodniem, a przyjęliście mnie, Byłem nagi, a przyodzialiście mnie, byłem chory, a odwiedzaliście mnie, byłem w więzieniu, a przychodziliście do mnie. Wtedy odpowiedzą mu sprawiedliwi tymi słowy: Panie! Kiedy widzieliśmy cię łaknącym, a nakarmiliśmy cię, albo pragnącym, a daliśmy ci pić? A kiedy widzieliśmy cię przychodniem i przyjęliśmy cię albo nagim i przyodzialiśmy cię? I kiedy widzieliśmy cię chorym albo w więzieniu, i przychodziliśmy do ciebie? A król, odpowiadając, powie im: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście. Wtedy powie i tym po lewicy: Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom. Albowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść, pragnąłem, a nie daliście mi pić. Byłem przychodniem, a nie przyjęliście mnie, nagim, a nie przyodzialiście mnie, chorym i w więzieniu i nie odwiedziliście mnie. Wtedy i oni mu odpowiedzą, mówiąc: Panie! Kiedy widzieliśmy cię łaknącym albo pragnącym, albo przychodniem, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu i nie usłużyliśmy ci? Wtedy im odpowie tymi słowy: Zaprawdę powiadam wam, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, i mnie nie uczyniliście. I odejdą ci na kaźń wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.” Ewangelia św. Mateusza 25,31-46
OCEŃ ARTYKUŁ
Inne Opowiadania
Temat
Copyright (c) 2020 Copyright Holder All Rights Reserved.
