Synowie izraelscy, namówieni przez dziesięciu zwiadowców, którzy badali ziemię kanaanejską, zbuntowali się przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi. Tylko dwóch zwiadowców, Kaleb i Jozue, mówili do wszystkich, że ziemia, przez którą przeszli, aby ją zbadać, jest ziemią bardzo, bardzo dobrą. Mówili też, że jeżeli Pan ma w nich upodobanie, to wprowadzi ich do tej ziemi i da im tę ziemię, która opływa w mleko i miód. Kaleb i Jozue wołali, aby lud się nie buntował przeciwko Panu i aby się nie lękał ludu tej ziemi, bo Pan jest z nimi.

Lud nie tylko nie chciał ich słuchać ale zamierzał ich ukamienować! Wtedy chwała Pana ukazała się w Namiocie Zgromadzenia. Pan chciał ukarać cały lud lecz po wstawiennictwie Mojżesza ulitował się nad nimi. Jednak karą za bunt miała być ich wędrówka po pustyni przez czterdzieści lat. Pan powiedział, że nie wejdą do tej ziemi, którą wzgardzili ale zginą na pustyni. Do ziemi obiecanej wejdą ich dzieci.

Dziesięciu zwiadowców, którzy podburzali lud, zginęli porażeni przez Pana.

Zadanie polega na wyszukaniu w tabelce słów z tej historii. Przygotowane jest dla dzieci w wieku 6-12 lat.

Historia zapisana jest w Biblii, w 4 Księdze Mojżeszowej (Księdze Liczb) 14.