Bóg wyprowadza naród izraelski z Egiptu. Po dziesiątej pladze, która spadła na Egipt, a w której umarli wszyscy pierworodni w kraju, faraon w końcu wypuszcza lud izraelski z całym ich dobytkiem. Sześćset tysięcy ludzi, nie licząc dzieci, wyruszyło w drogę, zabierając ze sobą całe bydło, trzodę, pożyczone szaty, srebrne i złote przedmioty, bardzo liczny dobytek.

Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat.

Gdy faraon wypuścił lud, Bóg nie prowadził ich drogą do ziemi Filistynów, chociaż była bliższa, bo pomyślał, że lud, przewidując walki, mógłby żałować i mógłby zawrócić do Egiptu. Prowadził więc Bóg lud drogą okrężną przez pustynię ku Morzu Czerwonemu.

Pan szedł przed nimi w dzień w słupie obłoku, by ich prowadzić w drodze, a w nocy w słupie ognia, aby im świecić, żeby mogli iść dniem i nocą.

Przez uzupełnienie brakujących słów w tekście biblijnym dzieci mogą utrwalić oraz sprawdzić swoją znajomość tej historii. Zadanie przygotowane jest dla dzieci w wieku 6-12 lat.

Historia zapisana jest w Biblii, w 2 Księdze Mojżeszowej (Księdze Wyjścia) 12 i 13.