Samotny kawałek drewna
Pewien młody chłopak, który wcześniej regularnie przychodził na nabożeństwa, w pewnym momencie przestał przychodzić do zboru.
Po kilku tygodniach pastor postanowił go odwiedzić. To był chłodny wieczór. Kiedy pastor odwiedził chłopca w jego domu, ten był sam i siedział przy kominku, w którym palił się ogień.
Zgadując jaki jest powód wizyty pastora, chłopak przywitał go. Potem, nie bardzo wiedząc co robić, zaprowadził pastora do salonu i poprosił gościa, żeby usiadł w wielkim, wygodnym fotelu przy kominku. Pastor rozsiadł się wygodnie, ale nic nie powiedział. I tak sobie siedzieli i milczeli. Żaden nic nie mówił. Patrzyli obaj na ogień, na grę płomieni wokół kawałków drewna.
Po kilku minutach pastor wziął duże szczypce leżące przy kominku, ostrożnie chwycił nimi kawałek płonącego drewna i położył go z boku palącego się ogniska. Potem usiadł wygodnie w fotelu, wciąż milcząc. Młody chłopiec patrzył na to wszystko z cichą fascynacją.
Ogień bawiący się kawałkiem samotnego drewna robił się coraz mniejszy, mniejszy i mniejszy.. aż w końcu.. zgasł. Kawałek drewna nie był już żywy, jasny i świecący, zrobił się czarny i martwy.
Nadał siedzieli, młody chłopiec i pastor, patrząc na ogień w kominku. Na stos palących się jasnych drewien i na ten kawałek, samotny, czarny i coraz zimniejszy. Żaden nie powiedział ani słowa.
Po jakimś czasie pastor wstał, podszedł jeszcze raz do kominka, szczypcami chwycił samotny czarny kawałek drewna i z powrotem umieścił go w środku ognia. Drewno natychmiast zajęło się ogniem, znowu było jasne i ciepłe, w otoczeniu innych gorących, palących się drewien.
Nic nie mówiąc, pastor podszedł do drzwi a młody człowiek powiedział: „Dziękuję bardzo za wizytę, a szczególnie za ogniste kazanie. Jutro pojawię się na nabożeństwie.”
PAMIĘTAJ!
Biblia uczy, że źle jest samotnemu człowiekowi. Każdy człowiek potrzebuje społeczności ludzi wierzących, którzy wesprą go, gdy będzie mu źle lub smutno, podniosą, gdy upadnie. Również radość jest lepiej dzielić z innymi.
ZOBACZ W BIBLII:
„Lepiej jest dwom niż jednemu, mają bowiem dobrą zapłatę za swój trud: bo jeżeli upadną, to jeden drugiego podniesie. Lecz biada samotnemu, gdy upadnie! Nie ma drugiego, który by go podniósł. Także, gdy dwaj razem leżą, zagrzeją się; natomiast jak może jeden się zagrzać? A jeżeli jednego można pokonać, to we dwóch można się ostać; a sznur potrójny nie tak szybko się zerwie.” Księga Kaznodziei Salomona 4,9-12.
OCEŃ ARTYKUŁ
Inne Opowiadania
Temat
Copyright (c) 2020 Copyright Holder All Rights Reserved.
